1964 - Τόκιο
Οι 18οι Ολυμπιακοί Αγώνες
Οι 18οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν για πρώτη φορά σε ασιατική χώρα και ήταν οι τελειότεροι που είχαν γίνει μέχρι τότε. Έγιναν μεγάλα έργα κτιριακής υποδομής και συγκοινωνιών. Οι τηλεπικοινωνίες ήταν εντυπωσιακές για εκείνη την εποχή με την εμφάνιση για πρώτη φορά της έγχρωμης τηλεόρασης. Η Ιαπωνία εντυπωσίασε και έκανε τον κόσμο να ξεχάσει το κακό παρελθόν της. Ήταν άλλωστε στο ξεκίνημα του οικονομικού της θαύματος.Αυτός μάλιστα που ορίστηκε να ανάψει την Ολυμπιακή Φλόγα, προς μεγάλη έκπληξη όλων, ήταν ένας φοιτητής που είχε γεννηθεί στις 6/8/1945, την ημέρα δηλ. της πτώσης της πρώτης ατομικής βόμβας, στην Χιροσίμα. Οι Ιάπωνες ποτέ δεν ξέχασαν τις συνέπειες του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.
Μεγάλο γεγονός στους αγώνες ήταν η δεύτερη συνεχόμενη νίκη στον Μαραθώνιο του Αιθίοπα Αμπέμπε Μπεκίλα που αυτή τη φορά φορούσε τα παπούτσια του. Νίκησε με μεγάλη άνεση και το κατόρθωμα αυτό των δύο συνεχόμενων νικών σε μαραθώνιο το επανέλαβε αργότερα ο ανατολικογερμανός Βαλντεμάρ Τσερπίνσκι το 1976 και το 1980. Αυτός όμως ο μεγάλος αφρικανός αθλητής είχε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα το 1969 όπου έπαθε παραλυσία και τελικά πέθανε το 1973.
Μεγάλη ήταν και η νίκη του αμερικανού Bill Mils στα 10.000 μέτρα. Ινδιάνος της φυλής Σιού ο Mils ξάφνιασε όλους με τη νίκη του και η φυλή του τον τίμησε ανάλογα ονομάζοντάς τον "Πολεμιστή". Ο μεγάλος αμερικανός δισκοβόλος Αλ Έρτερ κέρδισε το τρίτο συνεχόμενο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο παρά τον σοβαρό τραυματισμό του. Άλλα μεγάλα ονόματα ήταν η Αυστραλέζα Ντον Φρέιζερ που κέρδισε τα 100 μέτρα ελεύθερο στην κολύμβηση και ο βρετανός Λιν Ντέιβις που κέρδισε το άλμα σε μήκος.
Είχαμε μεγάλες επιτυχίες των αμερικανών στους δρόμους ταχύτητας και στους δρόμους αντοχής, στις σκυταλοδρομίες και στην κολύμβηση. Οι ιάπωνες συναγωνίστηκαν τους σοβιετικούς στην γυμναστική και ήταν ασυναγώνιστοι στο τζούντο. Οι σοβιετικοί εντυπωσίασαν στην άρση βαρών. Μεγάλο αστέρι της σοβιετικής ομάδας γυμναστικής η Λαρίσα Λατίνινα. Η ελληνική συμμετοχή ήταν και πάλι απογοητευτική.
Οι Ούγγροι κέρδισαν το ποδόσφαιρο και το πόλο και η ομάδα των ΗΠΑ το μπάσκετ. Στο βόλεϊ, που εμφανίστηκε για πρώτη φορά, σοβιετικοί και γιαπωνέζες μοιράστηκαν τις πρώτες θέσεις.
Την πρώτη θέση στον πίνακα των μεταλλίων πήρε η ομάδα των ΗΠΑ με μικρή διαφορά από την τότε Σοβιετική Ένωση με τρίτη την Ιαπωνία και ακολούθησαν Ιταλία, Ουγγαρία και Δ. Γερμανία. Η Α. Γερμανία είχε ακόμα φτωχή συμμετοχή με τρία χρυσά.
Το παρασκήνιο των αγώνωνΗ σοβιετική Ελβίρα Οζολίνα ήταν η κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ και το μεγάλο φαβορί στον ακοντισμό, απέτυχε όμως και ξύρισε το κεφάλι της από ντροπή. Κάτι ανάλογο είχε κάνει το 1960 στην Ρώμη η ομάδα πάλης της Ιαπωνίας.
Ο μεγάλος άλτης τους ύψους, Σοβιετικός Βαλερί Μπρούμελ, νίκησε στο Τόκιο, ένα χρόνο όμως μετά έπαθε ένα σοβαρό δυστύχημα με μοτοσικλέτα. Οι συνέπειες αυτής της ατυχίας ήταν όμως ακόμα χειρότερες. Χώρισε από τη γυναίκα του και όλοι οι φίλοι του τον ξεχάσανε. Τον θυμήθηκε όμως ο Αμερικανός Τζον Τόμας που ήταν ο δεύτερος νικητής στο Τόκιο. Του έδωσε κουράγιο και ο Μπρούμελ επανήλθε στον στίβο. Αλλά τώρα η δύση της καριέρας του είχε έλθει.